myocardial infarction

O όρος έμφραγμα του μυοκαρδίου εστιάζεται στο μυοκάρδιο (καρδιακός μυς) και τις αλλαγές που προκαλούνται σ΄αυτό, συνεπεία μιας αιφνίδιας διακοπής της αιματάρδευσης (ποικ'ιληε βαρύτητας)  μιας περιοχής του μυοκαρδίου. Επακόλουθο αυτής της κατάστασης είναι η πρόκληση ιστικής νέκρωσης του μυοκαρδίου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφράγματος του μυοκαρδίου υπεύθυνη είναι η οξεία απόφραξη κάποιας από τις στεφανιαίες αρτηρίες που αρδεύει την πάσχουσα περιοχή.

Η βλάβη στο μυοκάρδιο είναι συνηθισμένη σε ασθενείς χωρίς οξύ σύνδρομο των στεφανιαίων αρτηριών. Οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν για τους  ασθενείς  με έμφραγμα του μυοκαρδίου να ταξινομούνται βάσει της αιτιολογίας του εμφράγματος.

Ο παγκόσμιος ορισμός διαφοροποιεί τους ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου λόγω ρήξεως μιας αθηρωματικής πλάκας [έμφραγμα τύπου 1] από εκείνους τους ασθενείς που έπαθαν έμφραγμα λόγω ανισορροπίας των αιματαρδευτικών απαιτήσεων του μυοκαρδίου [έμφραγμα τύπου 2], που είναι δευτεροπαθής άλλων οξέων νόσων.

Οι ασθενείς με νέκρωση του μυοκαρδίου , αλλά χωρίς συμπτώματα ή σημεία μυοκαρδιακής ισχαιμίας ταξινομούνται  ως οξεία ή χρονία βλάβη του μυοκαρδίου [acute or chronic myocardial injury]. Αυτή η ταξινόμηση δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτή, διότι τα διαγνωστικά κριτήρια  για το έμφραγμα συνοδεύονται από μια μεγάλη σειρά δημοσιεύσεων και οι επιπτώσεις της διάγνωσης είναι αβέβαιες.

Παρά τούτο, τόσον η βλάβη του μυοκαρδίου [myocardial injury], όσο και το έμφραγμα του μυοκαρδίου τύπου 2  είναι συνηθισμένα  και συμβαίνουν σε περισσότερο από το ένα τρίτο όλων των νοσοκομειακά νοσηλευόμενων ασθενών.

Αυτοί οι ασθενείς έχουν πτωχή πρόγνωση και τα 2/3 από αυτούς καταλήγουν στο μοιραίο μέσα σε 5 έτη.

Περισσότερα βλέπε: